Project 12 x 2 - 1, Scene 12: Nanbantei of Tokyo

Para sa mga taong mapanuri, obvious na wala pang mid-July at month-end entries para sa aming Project 12X2-1. I meant it na ganun para...

1) Prepare an all-in food commentary for a series of restos na kinainan namin ni Katlina this last week of July para sa aming second year anniversary! Wooot!

and...

2) Para may palusot ako sa katamaran kong mag-sulat.

Unang Hirit:

First in the list is Nanbantei of Tokyo (Yakitori) in Greenbelt 3.

yakitori in makati

Matagal na din na naka line-up ito sa mga listahan ng mga bibisitahin naming kainan. Pero ang original plan that night ay kumain sa Kashmir at patunayan (with blind prejudice) na mas masarap sa New Bombay than doon. Ang kaso mo, looking around the net, andami kong nakitang hindi magandang reviews. And seeing the price tag did not help the cause any better. So winning via a majority vote (two has a majority, you know) we settled for Nanbantei instead.

Kahilera ito ng Greenbelt 3 cinema (third floor yata yun), sa pagitan ng isang Indian resto at isang bar na may otomatik spray ng ambon sa entrance.

tokyo. singapore. manila. shanghai. hong kong

The price attracted us dati nung una kaming dumaan dito at sumilip sa nakabalandra nilang menu along the pathway. Parang "wow mura pala dito ah" (in verbatim and with utter surprise) kaya binalaan naming susubukan ito balang araw.

At eto nga, dumating na ang balang araw.

Nung binigyan na kami ng menu, medyo nagulat ako (after maka-ilang pabalik-balik na buklat ng ilang pahina). Na-realize ko na kaya pala mukang mura dati ay in-assume ko na typical na ulam ang hinahanda nila. Yun pala lahat ng food offerings nila ay served skewered on a stick at barbecue-style (grilled).

Ngayon ko na lang nalaman na ang ibig sabihin ng Yakitori ay roughly "roasting of small slices of food"! Lekat. It pays to know.

Japan-style barbecue

So medyo mahal din pala talaga yung presyo. Kasi ang isang order ay mostly dalawang stick lang ng piniling pagkain. That's about P60 to P70 per stick.

Ang aral ng istorya... manood ng mas madami pang anime.

Ang nilantakan:

• Enoki Maki
• California Maki
• Yaki Niku
• Pork Garlic Yaki
• House Tea

enoki maki (left) at yaki niku (right)

May complimentary slices of veggies habang nag-iintay ng order. May kasama itong parang bagoong na sawsawan. Nothing special about it pero it's a bonus sa pogi points nila.

Ang Enoki Maki ay enoki mushrooms na binalot sa bacon strips. I mean, come on... bacon! Sure, hindi ito pinirito pero kahit baligtarin pa ang mundo ng ilang ikot... bacon is LOVE! Masarap ito. At dahil grilled, chewy siya at juicy. Yung enoki mushroom pala ay yung variant ng kabute na mukang toge.

hindi ito tinatanggap ng tiyan ko

California Maki. Good luck sa akin! Auto reject sa tiyan ko ito. Kaya as usual si Couch Potato lang ang yumari lahat. Six piece per order. By the looks of it, mukang nasarapan naman siya. Haven't heard that there's anything special in it from her though so expect na parang maki lang din ng Tokyo Tokyo ito.

Beef strips naman ang Yaki Niku. Sooobrang lasa ng marinade neto. Ito ang patok sobra sa akin among what we ordered kaya kung may recomendation ako what to pick when visiting here... eto yun! Pwede siyang pang ulam.

version nila ng barbecue sa kanto

As obvious with the name, ang Pork Garlic Yaki ay pinaarteng tawag lang sa grilled baboy na garlic flavor. This comes second after Yaki Niku sa mga nagustuhan kong pagkain nila. Grilled just right. Smokey yung lasa neto at hindi ganun katapang yung garlic flavor. May hints lang. Works for me.

Houst tea is good. Tastes like wood. Works for us, dude (para lang rhyme sa "good" at "wood").

Iba pang satsat:

Maganda yung lugar. Worth the price tag. Sa medyo gitna nung floor area makikita yung grill kung saan pwede panoorin yung mga cook mag-ihaw. Gusto ko yung design ng interior. Not thickly oriental as befits the theme of their food pero andun yung essence ng modern Japanese look. Naks... umi-interior design! Ako na!

trip ko yung Japanese writings sa likod

Informative yung menu with ample pictures para sa mga boplaks magbasang katulad ko. Sadly, I was still deceived when I first had a look at it. Una ko kasing nakita yung kababaan ng mga presyo ng pagkain... may P125, P180, P100, at may P70 pa nga eh. San ka makakakita ng ganung datingan sa hilera ng resto sa area na yun ng Greenbelt?? Kaya napatalon ako sa wakasan (jumped into conclusion) agad eh.

Maganda ang serbisyo. Sobrang maasikaso ang mga serbidor. Snappy. At syempre ang isa sa mga mahahalagang ritual para kay Coach Potato... dapat sinasabi kung magkano ang natanggap nilang pera pagkakuha sa bayad namin... "I received XXXX pesos, Mam/Sir". Aprub!

eto yung ihawan nila

Kelangan ko din banggitin na masarap ang tubig nila.

Suggestion din ni Katlina na huwag nang pag-aksayahan ng panahon umiskor sa kanilang "chicken" selections kasi halos lahat ng andun mabibili mo lang sa ihaw-ihaw sa kanto: chicken wings, chicken heart, chicken skin, chicken liver, chicken pwet, at chicken gizzard. Nag resto ka pa kung ganun lang din.

beef at pork

Ongapala. May hot towel na sinisilbi bago kumain. Ang sarap ikiskis sa muka at katawan. Tignan mo pagkatapos... ga-libag!

Kaching!:

Nasa P100 to P230 ang range ng isang order. Mostly two sticks of whatever you ordered, unless specified sa menu entry.

Mahal ito. Pero masasabi kong competitive sa lasa at serbisyo. Plus dapat tamang items ang orderin para masulit.

There are some items that are just too lame to get (e.g. mais on stick... whaaat??).

mga naka seven takes bago gumana yung pulpol kong camera

Ang hatol:

Definitely not something I'll go back to in a regular basis.

Tama nang masubukan siya twice or thrice in a lifetime. Para masabi lang na nasubukang kumain na dito or at the least, ma-sampolan na makapag yakitori trip. Yun lang.

8 out of 14!

*****

Project 12x2-1

...is a year in the palates of me and my Couch Potato.

January (Month End): Nihonbashi Tei (Click Here)
February (Filler): Good Taste, 50's Diner, Oh My Gulay! (Click Here)
February (Mid Month): Sakae Sushi (Click Here)
February (Filler): Ba Noi's (Click Here)
February (Month End): Makan Makan (Makansutra) (Click Here)
March (Mid Month): Toast Box (Click Here)
March (Month End): My Thai Kitchen (Click Here)
April (Filler): Cafe Mediterranean (Click Here)
April (Mid Month): Le Ching Too (Click Here)
April (Month End): Dong Bei Dumplings, Wai Ying Fastfood (Click Here)
May (Mid Month): Peri-Peri Charcoal Chicken (Click Here)
May (Month End): YakiMIX (Click Here)
June (Mid Month): Thousand Cranes Shabu-Shabu (Click Here)
June (Month End): Wingman (Click Here)
July (Mid Month): Nanbantei of Tokyo (Click Here)

Project 12 x 2 - 1, Scene 12: Nanbantei of Tokyo

Para sa mga taong mapanuri, obvious na wala pang mid-July at month-end entries para sa aming Project 12X2-1. I meant it na ganun para...

1) Prepare an all-in food commentary for a series of restos na kinainan namin ni Katlina this last week of July para sa aming second year anniversary! Wooot!

and...

2) Para may palusot ako sa katamaran kong mag-sulat.

Unang Hirit:

First in the list is Nanbantei of Tokyo (Yakitori) in Greenbelt 3.

yakitori in makati

Matagal na din na naka line-up ito sa mga listahan ng mga bibisitahin naming kainan. Pero ang original plan that night ay kumain sa Kashmir at patunayan (with blind prejudice) na mas masarap sa New Bombay than doon. Ang kaso mo, looking around the net, andami kong nakitang hindi magandang reviews. And seeing the price tag did not help the cause any better. So winning via a majority vote (two has a majority, you know) we settled for Nanbantei instead.

Kahilera ito ng Greenbelt 3 cinema (third floor yata yun), sa pagitan ng isang Indian resto at isang bar na may otomatik spray ng ambon sa entrance.

tokyo. singapore. manila. shanghai. hong kong

The price attracted us dati nung una kaming dumaan dito at sumilip sa nakabalandra nilang menu along the pathway. Parang "wow mura pala dito ah" (in verbatim and with utter surprise) kaya binalaan naming susubukan ito balang araw.

At eto nga, dumating na ang balang araw.

Nung binigyan na kami ng menu, medyo nagulat ako (after maka-ilang pabalik-balik na buklat ng ilang pahina). Na-realize ko na kaya pala mukang mura dati ay in-assume ko na typical na ulam ang hinahanda nila. Yun pala lahat ng food offerings nila ay served skewered on a stick at barbecue-style (grilled).

Ngayon ko na lang nalaman na ang ibig sabihin ng Yakitori ay roughly "roasting of small slices of food"! Lekat. It pays to know.

Japan-style barbecue

So medyo mahal din pala talaga yung presyo. Kasi ang isang order ay mostly dalawang stick lang ng piniling pagkain. That's about P60 to P70 per stick.

Ang aral ng istorya... manood ng mas madami pang anime.

Ang nilantakan:

• Enoki Maki
• California Maki
• Yaki Niku
• Pork Garlic Yaki
• House Tea

enoki maki (left) at yaki niku (right)

May complimentary slices of veggies habang nag-iintay ng order. May kasama itong parang bagoong na sawsawan. Nothing special about it pero it's a bonus sa pogi points nila.

Ang Enoki Maki ay enoki mushrooms na binalot sa bacon strips. I mean, come on... bacon! Sure, hindi ito pinirito pero kahit baligtarin pa ang mundo ng ilang ikot... bacon is LOVE! Masarap ito. At dahil grilled, chewy siya at juicy. Yung enoki mushroom pala ay yung variant ng kabute na mukang toge.

hindi ito tinatanggap ng tiyan ko

California Maki. Good luck sa akin! Auto reject sa tiyan ko ito. Kaya as usual si Couch Potato lang ang yumari lahat. Six piece per order. By the looks of it, mukang nasarapan naman siya. Haven't heard that there's anything special in it from her though so expect na parang maki lang din ng Tokyo Tokyo ito.

Beef strips naman ang Yaki Niku. Sooobrang lasa ng marinade neto. Ito ang patok sobra sa akin among what we ordered kaya kung may recomendation ako what to pick when visiting here... eto yun! Pwede siyang pang ulam.

version nila ng barbecue sa kanto

As obvious with the name, ang Pork Garlic Yaki ay pinaarteng tawag lang sa grilled baboy na garlic flavor. This comes second after Yaki Niku sa mga nagustuhan kong pagkain nila. Grilled just right. Smokey yung lasa neto at hindi ganun katapang yung garlic flavor. May hints lang. Works for me.

Houst tea is good. Tastes like wood. Works for us, dude (para lang rhyme sa "good" at "wood").

Iba pang satsat:

Maganda yung lugar. Worth the price tag. Sa medyo gitna nung floor area makikita yung grill kung saan pwede panoorin yung mga cook mag-ihaw. Gusto ko yung design ng interior. Not thickly oriental as befits the theme of their food pero andun yung essence ng modern Japanese look. Naks... umi-interior design! Ako na!

trip ko yung Japanese writings sa likod

Informative yung menu with ample pictures para sa mga boplaks magbasang katulad ko. Sadly, I was still deceived when I first had a look at it. Una ko kasing nakita yung kababaan ng mga presyo ng pagkain... may P125, P180, P100, at may P70 pa nga eh. San ka makakakita ng ganung datingan sa hilera ng resto sa area na yun ng Greenbelt?? Kaya napatalon ako sa wakasan (jumped into conclusion) agad eh.

Maganda ang serbisyo. Sobrang maasikaso ang mga serbidor. Snappy. At syempre ang isa sa mga mahahalagang ritual para kay Coach Potato... dapat sinasabi kung magkano ang natanggap nilang pera pagkakuha sa bayad namin... "I received XXXX pesos, Mam/Sir". Aprub!

eto yung ihawan nila

Kelangan ko din banggitin na masarap ang tubig nila.

Suggestion din ni Katlina na huwag nang pag-aksayahan ng panahon umiskor sa kanilang "chicken" selections kasi halos lahat ng andun mabibili mo lang sa ihaw-ihaw sa kanto: chicken wings, chicken heart, chicken skin, chicken liver, chicken pwet, at chicken gizzard. Nag resto ka pa kung ganun lang din.

beef at pork

Ongapala. May hot towel na sinisilbi bago kumain. Ang sarap ikiskis sa muka at katawan. Tignan mo pagkatapos... ga-libag!

Kaching!:

Nasa P100 to P230 ang range ng isang order. Mostly two sticks of whatever you ordered, unless specified sa menu entry.

Mahal ito. Pero masasabi kong competitive sa lasa at serbisyo. Plus dapat tamang items ang orderin para masulit.

There are some items that are just too lame to get (e.g. mais on stick... whaaat??).

mga naka seven takes bago gumana yung pulpol kong camera

Ang hatol:

Definitely not something I'll go back to in a regular basis.

Tama nang masubukan siya twice or thrice in a lifetime. Para masabi lang na nasubukang kumain na dito or at the least, ma-sampolan na makapag yakitori trip. Yun lang.

8 out of 14!

*****

Project 12x2-1

...is a year in the palates of me and my Couch Potato.

January (Month End): Nihonbashi Tei (Click Here)
February (Filler): Good Taste, 50's Diner, Oh My Gulay! (Click Here)
February (Mid Month): Sakae Sushi (Click Here)
February (Filler): Ba Noi's (Click Here)
February (Month End): Makan Makan (Makansutra) (Click Here)
March (Mid Month): Toast Box (Click Here)
March (Month End): My Thai Kitchen (Click Here)
April (Filler): Cafe Mediterranean (Click Here)
April (Mid Month): Le Ching Too (Click Here)
April (Month End): Dong Bei Dumplings, Wai Ying Fastfood (Click Here)
May (Mid Month): Peri-Peri Charcoal Chicken (Click Here)
May (Month End): YakiMIX (Click Here)
June (Mid Month): Thousand Cranes Shabu-Shabu (Click Here)
June (Month End): Wingman (Click Here)
July (Mid Month): Nanbantei of Tokyo (Click Here)