Merong na nakatambay.

Friday, February 18, 2005

Lifecycle of a Flip

This day has been very typical so far. Same o', same o' stuffs pa lang ang ginagawa ko pati yung mga turn of events ganun din. So what is a routine day for me? Here's a list of what a regular day looks like in my perspective.

1. I work on the nightshift, (9pm - 6am) pero hindi ako calldude ha...

calldude - a dude working for call centers; also see callbabe (Source: Diksyunaryo ni Lolo)

Given that, obviously and unusually I start my "day" in the afternoon around 2pm to 4pm. Kanina 3:21pm ako nagising kasi tagos balat na yung init ng araw sa bintana and hindi pwede ibaba yung ethnic na blinds kung hindi ka tatayo. Unfortunately, hindi na ko nakakabalik sa pagtulog pag tumayo ako. Mas lalo na pag yung tayo ko e may kasamang untog. Double-deck kasi ang higaan ko, ako natutulog sa baba and mababa yung second deck kaya normal lang na may kasunod na malutong na tunog ng bungo na humahampas sa bakal ang pag gising ko. Ewan ko ba. Solo naman ako sa kwarto pero ganun ang higaan ko.

2. iL go downstairs with my "hobby kit". *nagtatanggal ng muta on the way* Miniature painting ang hobby ko and I only find time to paint my figures right after waking up. Syempre dapat may kasabay na mainit-init na telenovela yun kaya pag upo ko sa trono, manonood agad ako ng Daisy Siyete (mag react kokotongan ko, walang kelaman ng programa ha). No choice eh. Kesa dun sa channel na panay pampalaki ng boobs ang pinapapalabas. Around 5:30pm, iL switch the channel to watch Spongebob. Peborit ko yun so that would be my last TV show before iL prep up for work.

One of my miniature painting master class
3. Eto na ang exciting na parte ng araw ko. Papunta sa sakayan ng jeep from our house, I need to hike for 10 minutes. Mga 100+ meter walk din yun. Then, the jeep will take me to the second phase of the trip - sa istasyon ng trike...

trike - pag-ayaw pahalata ng konyo na sumasakay sya ng tricycle, trike ang tawag nya dito (Source: Diksyunaryo ni Lolo)

Yung tricycle ang magbibitbit sa kin sa istasyon ng MRT. Eto na ang bakbakan! Kapag rush hour ang pila ng MRT e parang pila ng pelikula ni Piolo at Juday, sa baba pa lang ng hagdan may pila na. So, no choice. Kelangan sumunod sa agos ng mga tao paakyat. Dito ko natutunan na scientifically pag pinag sanib ang amoy ng equal volume ng Hugo Dark Blue at pawis ng taong di natutunan ang salitang "maligo" e makaka-buo pala ng isang chemical reaction kung saan ang makaka-langhap ng by-product e 99.87% na titiisin na lang mag bus kesa tumuloy mag MRT. Educational di ba? Sa bababaan mo na station meron ding aksyon kasi bago ka makababa susugurin ka na ng mga sumasakay na pasahero. Gunggong di ba? Hindi muna mag-pababa. Kaya kung magaling ka sa Aikido, patok ang talent mo sa mga gento.

Ang masayang mundo ng MRT Sardines
From Ayala Station, there will be another 10 - 15 minute hike to the office. 10 minutes kapag umuulan at nag mamadali lahat ng tao makauwi. 15 minutes kapag maraming couples na aaaaaambabagal maglakad sa walkway at balak pa ata mag sumpaan ng pag-ibig sa ilalim ng mga lamppost ng Ayala.

4. Then it's worktime. Blah... blah... blah... yadda... yadda... up until the next day na to. During wee times na inaantok na ko, nagsasagot ako ng mga infamous sarbeys ko sa Friendster. I was really surprised on how much of my friends enjoyed it. May mga "nag-aalay" pa ng survey kapag wala akong masagutan. Gawin ba kong clown??

5. Kapag pauwi, it's a different ritual. Pagdating ng house, parang lasing na ko sa sampung Wapak nun. Right after changing clothes, I have no other thoughts but to immediately drop down to sleep. Minsan nakanganga, minsan nakalaylay yung kamay sa sahig. I more prefer the latter. Pero mamaya pag-uwi testingin ko yung paa naman ang nakalaylay.

Gento ang view pag nakahiga ako sa kama

Labels:

0 Comments:

Post a Comment

<< Home

Obi Macapuno: Lifecycle of a Flip

Merong na nakatambay.

Friday, February 18, 2005

Lifecycle of a Flip

This day has been very typical so far. Same o', same o' stuffs pa lang ang ginagawa ko pati yung mga turn of events ganun din. So what is a routine day for me? Here's a list of what a regular day looks like in my perspective.

1. I work on the nightshift, (9pm - 6am) pero hindi ako calldude ha...

calldude - a dude working for call centers; also see callbabe (Source: Diksyunaryo ni Lolo)

Given that, obviously and unusually I start my "day" in the afternoon around 2pm to 4pm. Kanina 3:21pm ako nagising kasi tagos balat na yung init ng araw sa bintana and hindi pwede ibaba yung ethnic na blinds kung hindi ka tatayo. Unfortunately, hindi na ko nakakabalik sa pagtulog pag tumayo ako. Mas lalo na pag yung tayo ko e may kasamang untog. Double-deck kasi ang higaan ko, ako natutulog sa baba and mababa yung second deck kaya normal lang na may kasunod na malutong na tunog ng bungo na humahampas sa bakal ang pag gising ko. Ewan ko ba. Solo naman ako sa kwarto pero ganun ang higaan ko.

2. iL go downstairs with my "hobby kit". *nagtatanggal ng muta on the way* Miniature painting ang hobby ko and I only find time to paint my figures right after waking up. Syempre dapat may kasabay na mainit-init na telenovela yun kaya pag upo ko sa trono, manonood agad ako ng Daisy Siyete (mag react kokotongan ko, walang kelaman ng programa ha). No choice eh. Kesa dun sa channel na panay pampalaki ng boobs ang pinapapalabas. Around 5:30pm, iL switch the channel to watch Spongebob. Peborit ko yun so that would be my last TV show before iL prep up for work.

One of my miniature painting master class
3. Eto na ang exciting na parte ng araw ko. Papunta sa sakayan ng jeep from our house, I need to hike for 10 minutes. Mga 100+ meter walk din yun. Then, the jeep will take me to the second phase of the trip - sa istasyon ng trike...

trike - pag-ayaw pahalata ng konyo na sumasakay sya ng tricycle, trike ang tawag nya dito (Source: Diksyunaryo ni Lolo)

Yung tricycle ang magbibitbit sa kin sa istasyon ng MRT. Eto na ang bakbakan! Kapag rush hour ang pila ng MRT e parang pila ng pelikula ni Piolo at Juday, sa baba pa lang ng hagdan may pila na. So, no choice. Kelangan sumunod sa agos ng mga tao paakyat. Dito ko natutunan na scientifically pag pinag sanib ang amoy ng equal volume ng Hugo Dark Blue at pawis ng taong di natutunan ang salitang "maligo" e makaka-buo pala ng isang chemical reaction kung saan ang makaka-langhap ng by-product e 99.87% na titiisin na lang mag bus kesa tumuloy mag MRT. Educational di ba? Sa bababaan mo na station meron ding aksyon kasi bago ka makababa susugurin ka na ng mga sumasakay na pasahero. Gunggong di ba? Hindi muna mag-pababa. Kaya kung magaling ka sa Aikido, patok ang talent mo sa mga gento.

Ang masayang mundo ng MRT Sardines
From Ayala Station, there will be another 10 - 15 minute hike to the office. 10 minutes kapag umuulan at nag mamadali lahat ng tao makauwi. 15 minutes kapag maraming couples na aaaaaambabagal maglakad sa walkway at balak pa ata mag sumpaan ng pag-ibig sa ilalim ng mga lamppost ng Ayala.

4. Then it's worktime. Blah... blah... blah... yadda... yadda... up until the next day na to. During wee times na inaantok na ko, nagsasagot ako ng mga infamous sarbeys ko sa Friendster. I was really surprised on how much of my friends enjoyed it. May mga "nag-aalay" pa ng survey kapag wala akong masagutan. Gawin ba kong clown??

5. Kapag pauwi, it's a different ritual. Pagdating ng house, parang lasing na ko sa sampung Wapak nun. Right after changing clothes, I have no other thoughts but to immediately drop down to sleep. Minsan nakanganga, minsan nakalaylay yung kamay sa sahig. I more prefer the latter. Pero mamaya pag-uwi testingin ko yung paa naman ang nakalaylay.

Gento ang view pag nakahiga ako sa kama

Labels:

0 Comments:

Post a Comment

<< Home